Kleine Knip

Vandaag gaan we op pad naar kleine Knip. Een klein strandje aan een blauwe baai. De kleine broer van Grote Knip. 

Als we onderweg zijn zie ik het bord Julianadorp staan. Julianadorp is ooit door de Shell opgezet en ik vraag mij grinnikend af of het dorp rijtjeshuizen heeft, net als in Nederland. We rijden naar Julianadorp en komen erachter dat de Shell ooit hele mooie huizen hier heeft neergezet. De huizen zien er goed onderhouden uit.

We rijden het dorp uit en komen in het Vissersdorp Sint Michiel. Het dorp is armer om te zien, de baai komt armoedig over, maar het is ook leuk om dit authentieke plaatsje te zien. De  vissersboten dobberen in het blauwe water van de zee.

Na het verlaten van Sint Michiel rijden we naar Kleine Knip. Het is niks teveel gezegd dat het een mooie kleine baai is. Er is weinig drukte met mensen en het is genieten aan dit witte strand. Ook hier vinden we in zee allerlei kleuren aan vissen. In het zand lopen kleine grappige witte krabbetjes. Ze rennen soms hun benen uit hun lijfje.

Vogeltjes in de kleuren geel en blauw vliegen om ons heen. Een komt zelf op Ron zijn strandstoel zitten. 

Nadeel van dit strand is dat er twee jonge zwerfhonden lopen. Mijn hart breekt steeds als ik hen over het bloedhete strand zie lopen, maar ik weet ook dat het op Curaçao geen redden aan is met de zwervende honden, dus negeer ik hen maar zo goed mogelijk.

Nadat we het strand verlaten stoppen we auto deze keer bij landhuis De Knip. De vorige keer hebben we dit niet gedaan. Het landhuis is gesloten voor bezoek, maar we lopen er even omheen en staan even stil bij de geschiedenis van dit landhuis, waar ooit de slavenopstand is begonnen. Ondanks dat we er niet binnen kunnen kijken is het indrukwekkend.

Dan is de dag weer om. We duiken in het hotel het zwembad in gaan bedenken wat wij nu weer eens gaan eten. Het is ieder avond een verrassing.