GROTE KNIP

Vandaag rijden we naar grote Knip. De wegen naar Westpunt zijn niet goed en we rijden netjes om de kuilen heen. Vandaag is het drukker op de weg. Het is te merken dat mensen in Curaçao ook genieten van hun weekend.

Als we aankomen bij Grote Knip, zijn we even stil. Wat een prachtig blauwe zee. Zo mooi heb ik de zee niet vaak gezien. 

We lopen naar beneden en kiezen stoeltjes met een parasol uit. Daarna duiken we het  verfrissende water in. Ondanks dat ik niet van vissen houdt, heb ik keurig mijn snorkelmasker op mijn hoofd en zie ik de mooie kleuren aan vissen onder mij doordartelen.

Na de verfrissende duik gaan we zitten op ons stoeltje en genieten van het prachtige blauwe schilderij voor ons. Maar na een paar minuten wordt mijn blik getrokken naar een hond die met zijn voetjjes het heete zand trotseerd. Ik weet dat het 1 van de vele zwerfhonden is die Curaçao rijk is en ik krijg ziels medelijden met hem. Ik wil ze eigenlijk gewoon niet zien, want ik kan nu eenmaal niet tegen dierenleed. De hond duikt de schaduw in van de parasol en ik laat hem lekker liggen. Dat is het minste wat ik voor hem kan doen.

Na een middagje bakken en zwemmen, rijden we terug en zien we landhuis De Knip. We hadden er graag een blik willen werpen, maar vandaag is het gesloten. Misschien kunnen we later deze week nog een keer richting de Knip rijden.

Daarna rijden we richting het hotel. Nog steeds is het druk op de weg. Ook komen we meer zwerfhonden tegen en steeds zeg ik tegen Ron dat hij voorzichtig moet zijn voor de honden.

Bij het hotel gaan we aan de koffie en ons klaar maken voor het eten aan de baai. Er is weer een dag voorbij.